[[en]]25 June 2017. I was patiently queueing between dozens of impatient tourists, yearning for their long-awaited holidays and hustling to the check-in of Brussels South Charleroi Airport. Beyond the check-in, no holidays were waiting for me, though. I was off to Thessaloniki, for an adventure of a very different nature. [[nl]]25 juni 2017. Tussen de vele toeristen door die zich, reikhalzend naar de nakende vakantie, richting de incheckbalies van Brussels South Charleroi drummen, stond ik mijn beurt af te wachten. Achter de security check wachtte mij evenwel (nog) geen vakantie. Ik vertrok naar Thessaloniki, met een heel ander avontuur in het vooruitzicht.
[[en]]Since 2009, one mobile school operates in Thessaloniki, shared between two committed organisations, ARSIS and PRAKSIS. Due to geopolitical shifts in and around Greece, the target groups of the mobile school continue to grow. Hence it was decided to establish a second mobile school, focusing on Roma-communities and facilities for refugees. Mobile school colleague Bram and myself went out to train and coach the street workers for the new implementation. This means immersing the local teams in the principles of self-esteem and the importance of creativity in dealing with street children. The main goal of these interventions is to collaborate intensively with the newly formed teams, on and behind the scenes. We immerse them in all that’s needed to run the mobile school from day to day for the benefit of the most vulnerable target groups. [[nl]]Sinds 2009 is er in Thessaloniki één mobiele school actief, die de voorbije jaren door ARSIS en PRAKSIS, 2 gedreven organisaties, werd gedeeld. De doelgroepen waarmee wordt gewerkt groeien door de geopolitieke verschuivingen in en rond Griekenland echter aan, en recent werd op vraag van beide organisaties beslist om met een tweede school aan de slag te gaan, vnl. in Roma-gemeenschappen en voorzieningen voor vluchtelingen. Mobile-School-collega Bram en ik trokken daar naartoe in het kader van een implementatie, wat concreet inhoudt dat we de lokale teams onderdompelen in – onder meer - de principes van eigenwaarde en het belang van creativiteit in de omgang met straatkinderen. De voornaamste win van dit soort interventies is kristalhelder: gedurende 2 weken werken we intensief met de teams die met de nieuwe school aan de slag zullen gaan, achter en voor de schermen. We nemen hen mee in een bad dat hen klaarstoomt om de mobiele school dag in dag uit succesvol in te zetten in hun werk met kwetsbare doelgroepen.
[[en]]Having said this, there’s much more to it than meets the eye. Committing to such an expedition is often quite a stretch. You get off the beaten track, have to overcome many obstacles and you evolve in a challenging context. The difficult working conditions are rarely a blessing and the misery can sometimes be exhausting. Listening to people’s personal stories crossing the Mediterranean in shaky rafts only 3 months earlier, puts a human face on an issue that’s still debated and judged in often too generic terms. That results in confusing emotions, and many bottle necks that are hard to overcome. Paradoxically, these experiences are incredibly valuable. [[nl]]Zoals zo vaak, viel er echter veel meer te winnen. Vertrekken naar zo’n expeditie is telkens een stretch. Je verlaat je gekende en veilige paadjes, je moet drempels overwinnen en je trekt naar een context met veel uitdagingen. De moeilijke omstandigheden waarin je werkt zijn zelden een zegen en de ellende dreigt je soms uit te putten. Luisteren naar verhalen uit eerste hand van mensen die 3 maanden eerder in een bootje de Middellandse zee overstaken, geeft een ontluisterend gezicht aan een problematiek waar te vaak in heel algemene termen wordt over geoordeeld. Je voelt veel verwarrende emoties, en je ziet tal van knopen die heel moeilijk te ontwarren zijn. En net dat is paradoxaal genoeg meteen ook zo waardevol.
[[en]]The Mobile School Expeditions are some sort of therapy to me indeed. Most of the year, I seemingly wander from workshop to workshop, and sometimes you loose the perspective. It’s hard not to get entangled with your day-to-day commitments and to avoid black-and-white thinking. Entering a different world, ruled by different laws and prevailed by different leaders, opens your eyes. You get a look over shoulders bearing very different weights than yours, and you are challenged to think about problems that you wouldn’t ever have imagined crossing your path. Hence, once you are back, you look at your own story with a fresh and different mind.
My choice to become Master Trainer was very conscious. It challenges me to change my pespective, to leave the well-trodden paths and to overcome personal obstacles – sometimes because I just feel like it, but also because I am convinced that everyone can use a healthy dose of “expedition” every now and again. That might mean getting a rehab from the workshop-blues in Greece, but it can also mean something totally different. A healthy stretch of the mind every now and then keeps you on the ball. [[nl]]De Mobiele School Expedities zijn zo voor mij immers een beetje therapie. Doorheen het jaar wandel ik als het ware van workshop naar workshop, en zo verlies je soms perspectief. Je slaagt er niet meer in om afstand te nemen van datgene waarmee je dag in dag uit aan de slag gaat en je dreigt te vervallen in zwart-wit denken. Het binnen wandelen in een andere wereld, een wereld waar andere wetten gelden en andere bazen de plak zwaaien, werkt op dat vlak louterend. Je mag mee kijken over schouders die heel andere lasten dragen dan de jouwe, en je wordt uitgedaagd om mee na te denken over problemen die nooit eerder jouw pad kruisten. En als je terugkomt, kijk je daardoor bizar genoeg ook met een nieuwe, frisse bril naar je eigen verhaal. Mijn keuze om Master Trainer te worden heb ik dan ook heel bewust gemaakt. Het daagt me uit om regelmatig de knop om te draaien, om platgetreden paden te verlaten en persoonlijke drempel(tje)s te overschrijden – soms omdat ik er gewoon zin in heb, maar minstens even vaak omdat ik geloof dat iedereen op tijd en stond een gezonde portie “expeditie” nodig heeft. Voor de ene betekent dat dat hij afkickt van de workshop-blues in Griekenland, voor de andere misschien heel wat anders. Maar een juiste hoeveelheid stretch, daar kijk je alleen maar scherper van!
