[[en]]The StreetwiZe story has enabled me to push my boundaries beyond Eke-Nazareth and move towards more instructive domestic and foreign regions. These past few years have taught me that there is a big difference between teaching a subject, and actually engaging with it. That is why, on the occasion of 10 years of StreetwiZe, I’d like to share my 10 lessons in humility. [[nl]]Het StreetwiZe verhaal heeft me in staat gesteld om de grenzen van Eke-Nazareth te verleggen naar leerrijke contreien in binnen-en buitenland. Bovendien hebben de voorbije jaren mij bijgebracht dat er een groot verschil is tussen een thema onderwijzen en ermee aan de slag gaan. Ter gelegenheid van 10 jaar StreetwiZe, wil ik mijn 10 lessen in bescheidenheid dan ook niet onthouden.

[[en]]Lesson 1: Standing still is not moving backwards [[nl]]Les 1: Stilstaan is niet achteruitgaan

[[en]]They sure sound nice, these typical one-liners: ‘We’ll cross that bridge when we come to it’, or ‘Standing still is moving backwards’. Even more so for a hyperactive fellow like myself. Unfortunately, in a start-up organisation, the reality is that we move backwards because we forget to stand still. It is important to take the time to step away from the daily hassle and reflect on three big questions: ‘What do we stand for?’ (mission), ‘What are we aiming for?’(vision) and ‘How do we get there?’ (strategy). What you invest in, and how you manage or communicate all depends on a crystal clear answer to these three questions. It was only after we developed our answers at StreetwiZe, as part of a strategic exercise, that our necessary focus was automatically created. These three questions are just as important on a personal level, so I warmly invite you all to try and get your answers straight, both as a person and in your organisation. [[nl]]Wat klinken ze goed, die one-liners als ‘de brug bouwen terwijl we erover stappen’ of ‘stilstaan is achteruitgaan’ en al zeker voor een hyperactief baasje als ikzelf. Helaas is de realiteit, zeker in een opstartende organisatie, dat we net achteruitgaan omdat we nooit stilstaan. De tijd nemen om uit de mallemolen van alledag te stappen en stil te staan rond de drie belangrijke vragen ‘Waar staan we voor?’ (missie), ‘Waar gaan we voor?’ (visie) en ‘Hoe gaan we dat doen?’ (strategie). Hoe je investeert, bestuurt of communiceert is allemaal afhankelijk van het glasheldere antwoord op die drie vragen. Het is pas wanneer we bij StreetwiZe, naar aanleiding van een strategische oefening, deze antwoorden hebben geformuleerd dat de noodzakelijke focus vanzelf ontstond. Ook op persoonlijk vlak zijn de drie bovenstaande vragen niet zonder belang en bij deze doe ik dus meteen een warme oproep om het antwoord erop scherp te stellen, als mens of als organisatie.

[[en]]Lesson 2: Simple is not straightforward [[nl]]Les 2: Eenvoudig is niet simpel

[[en]]Have you ever wondered why it’s StreetwiZe with a capital Z? The ‘Z’ stands for ‘zero point’, referring to the ability of the organisation StreetwiZe • Mobile School to bring people back to the essentials. The full explanation was probably written down on several pages that have since been banned to our archives, for good reason. Simplicity is elegant. Strong baselines and short, powerful messages almost always hit their mark. So let’s forget about expensive words found in management handbooks and let’s choose a no nonsense communication style. Back to the essentials of our message, with the capital Z in StreetwiZe. [[nl]]Je ooit al eens afgevraagd waarom StreetwiZe met een grote Z wordt geschreven? Helaas kan ik dat uitleggen. De Z staat voor ‘zero point’, verwijzend naar het vermogen van de organisatie StreetwiZe • Mobile School om mensen weer terug te brengen naar de essentie. De volledige verklaring beslaat waarschijnlijk enkele bladzijden die verbannen werden naar ons archief, en maar goed ook. Eenvoud siert, sterke baselines en korte en krachtige boodschappen slaan de bal zelden mis. Laten we daarom afstappen van de dure woorden uit managementboeken en in onze communicatie kiezen voor no nonsense. Terug naar de essentie van een boodschap zo je wil, met de Z van StreetwiZe.

[[en]]Lesson 3: Don’t get caught up in ‘the Flemish paradox’ [[nl]]Les 3: Bezondig je niet aan de Vlaamse paradox

[[en]]‘Speech is silver, silence is golden’. We have probably all heard this age-old wisdom from our loving grandparents at some time, and it illustrates quite well that we don’t appreciate people to be too direct. But because we often don’t communicate (clearly), inevitable frustrations can pile up. And despite my affinity for communication skills, I have noticed that I rarely manage to translate those built-up frustrations into constructive feedback. What we have learnt from this as an organisation is that setting clear expectations is an essential condition to maintain relationships. For example, what exactly do we mean by ‘engagement’, ‘flexibility’ and ‘authenticity’? By translating these somewhat vague terms into explicit agreements, we can create a climate of predictability in our organisation. [[nl]]‘Spreken is zilver, zwijgen is goud’ of ‘zwijgen voor de rust’, de oerklassieke goede raad die we allemaal wel eens te horen kregen bij de liefhebbende grootouders en die mooi illustreren dat we het niet zo hebben op directheid. Maar doordat we vaak niet (duidelijk) communiceren, stapelen de onvermijdelijke frustraties zich op. En ondanks mijn affiniteit met communicatieve vaardigheden heb ik gemerkt dat ik er zelden in slaag om opgespaarde frustraties te vertalen naar constructieve feedback. Als organisatie hebben we hieruit geleerd dat duidelijke verwachtingen stellen een noodzakelijke voorwaarde is om relaties in stand te houden. Wat bedoelen we immers met termen als engagement, flexibiliteit of authenticiteit? Door die wat vage termen te vertalen naar expliciete afspraken, schep je binnen een organisatie een klimaat van voorspelbaarheid.

[[en]]Lesson 4: Dare to say no [[nl]]Les 4: Durf nee zeggen

[[en]]Social entrepreneurship is popular, so both profit and social profit organisations often come calling, asking us to give a testimonial or to be on a panel, free of charge. The closer we feel connected to these organisations, the harder it is to say ‘no’. However, we cannot realistically achieve our mission by always saying ‘yes’. I can no longer count the evenings that, except for the obligatory bottle of Oxfam wine, didn’t turn out to be a very valuable use of our time. Be selective in saying ‘yes’. We’ve recently started including a fixed number of free-of-charge activities in our strategic planning as a way to guarantee remaining critical on how we spend our scarce amount of available time on requests. [[nl]]Sociaal ondernemerschap is populair, dus het gebeurt vaak dat zowel profit als social profit organisaties bij ons aankloppen met vragen om, onbezoldigd, een getuigenis te komen afleggen, om te zetelen in een debat,... Hoe nauwer die organisaties ons aan het hart liggen, hoe moeilijker het wordt om ‘nee’ te zeggen. De realiteit is echter dat je onze missie moeilijk kan bereiken door altijd ‘ja’ te zeggen. Ik kan de avonden niet meer tellen die, behoudens de obligate fles Oxfam wereldwinkelwijn, nadien weinig waardevol bleken. Wees dus selectief met je ja’s. Wij nemen sinds kort een vast aantal free of charge activiteiten in onze strategie op. Zo garandeer je dat je kritisch blijft ten aanzien van de schaarse tijd die je kan besteden aan verzoeken.

[[en]]Lesson 5: Find the ugliness in your child [[nl]]Les 5: Zoek naar de lelijkheid in je kind

[[en]]‘Nobody will tell you that your baby is ugly when you’re working for a good cause’. That was Dan Heath’s opinion, when I asked him why we were not getting a whole lot of useful feedback on our products and services. He could not have beenmore right. When you are trying to achieve a social goal, social rules tend to impose self-censorship when asking for people’s opinions. On top of that, you mainly receive attention from a select group of enthusiasts - I’m still counting myself among those. This easily results in a message that reaches everyone except for the ones you want to reach. That’s why it’s worthwhile to actively try and find parties that have the guts to say your child is ugly! Negative criticism is indeed constructive. Especially to build team spirit, because nothing is more fun than digesting that feedback together, in a bar. [[nl]]‘Nobody will tell you that you’re baby is ugly when you’re working for a good cause’ was de mening van Dan Heath toen ik hem vroeg waarom we weinig zinvolle feedback kregen op onze producten en diensten. Hij had het niet meer bij het rechte eind kunnen hebben. Wanneer je een sociaal doel nastreeft, durft door sociale wenselijkheid al eens zelfcensuur optreden wanneer je mensen om hun mening vraagt. Daarenboven komt de aandacht vaak van een selectieve groep enthousiastelingen, waartoe ik nog steeds mijzelf reken. Zo krijg je geheid een boodschap die iedereen bereikt behalve diegene die je ermee wil bereiken. Actief op zoek gaan naar partijen die je durven zeggen dat je kind lelijk is, het loont! Negatieve kritiek werkt immers versterkend. Zeker voor de groepssfeer, want niets leukers dan die feedback samen verwerken in de kroeg.

[[en]]Lesson 6: Stop talking, start participating [[nl]]Les 6: Van veelspraak naar inspraak

[[en]]I am a serial talker, there is no doubt about that. Luckily, it’s not just me, in an organisation where most employees once and again spend their time teaching or giving advice. Needless to say, our meetings are lively and interactive. On the flip side, it can take a while before we reach consensus. In the past two years especially, we have learnt that perhaps not everyone needs to have a say on everything. We’ve established a more efficient decision structure, that ensures that the best-placed people take the end decisions, while the people involve dare consulted. [[nl]]Ik ben een seriebabbelaar, dat staat buiten kijf. Gelukkig ben ik niet alleen, in een organisatie waarvan de meeste medewerkers bij tijd en wijlen lesgeven of advies. Hierdoor hebben wij vergaderingen met veel animo en interactie. De keerzijde daarvan is dat het wel even duurt voor we tot een consensus komen. Vandaar dat we, zeker in de laatste twee jaar, hebben geleerd dat niet iedereen over alles moet beslissen. Het opzetten van een efficiëntere beslissingsstructuur zorgt ervoor dat de meest aangewezen personen de eindbeslissing nemen en de betrokkenen worden geconsulteerd.

[[en]]Lesson 7 : I like it, so I don’t do it [[nl]]Les 7: Ik doe het graag dus doe ik het niet

[[en]]One of my favourite activities to boost my self-image is to attribute creative talents to myself. Regrettably, being confronted with colleagues who really have these talents (and there are quite a lot of those on our team), I have to admit thatI best stick to what I am actually gifted in. So, no matter how much I like making movie montages or experimenting in Photoshop, I don’t do it, even if only to avoid getting feedback along the lines of: ‘well… it’s certainly different’.It is never too soon to start the exercise of assigning talent roles, next to functional roles. [[nl]]Mezelf creatieve talenten toedichten is één van mijn favoriete activiteiten om mijn zelfbeeld op te krikken. Helaas blijkt uit de confrontatie met collega’s, die deze talenten effectief bezitten (en dat zijn er wel wat binnen ons team), dat ik me beter bij mijn bestaande gaven hou. Dus hoe graag ik ook filmpjes monteer of met Photoshop experimenteer, ik doe het niet, teneinde feedback als ‘het is eens iets anders’ te vermijden. Het toekennen van talent-rollen, naast de functionele rollen, is een oefening waaraan je nooit te vroeg kan beginnen.

[[en]]Lesson 8 : Watch out for ‘unconscious competence’ [[nl]]Les 8: Let op voor het ‘onbewust competente’ gevaar

[[en]]Having experience can change people in strange ways. In my case, you’ll jokingly fly through a ‘train the trainer’ session for newcomers and leave them completely confused. Reinforced by my sometimes exorbitant urge to put things in perspective, you get a proven recipe to leave new people in the team entirely to their own devices. That’s why a hiring and on-boarding policy is a topic that doesn’t just deserve proper attention in theory, but in practice as well. [[nl]]Ervaring doet rare dingen met een mens. In mijn geval ga je al eens gekscherend over een train the trainer voor nieuwkomers om die dan volkomen verward achter te laten. Versterk dit nog eens met mijn soms buitensporige relativeringsdrang en je krijgt een probaat recept om nieuwe mensen binnen het team aan hun lot over te laten. Het opstellen van een aanwervings- en nieuwkomersbeleid is daarom één van de topics die niet alleen aandacht verdienen in theorie maar ook in de praktijk.

[[en]]Lesson 9: Go outside once in a while [[nl]]Les 9: Ga eens naar buiten

[[en]]’The truth is out there’, said the caption of the X-files. I nostalgically look back on Mulder and Scully and their intriguing searches for the truth. But going out there to find answers is not a privilege of fictional FBI agents, it is within reach for all of us. So why don’t we do it more often? It strikes me that there is always a reason not to go to a conference, or participate to an event, or visit experts that can shed a new light on an organisational puzzle.It’s a pity, because fishing in the same internal pond predictably always results in catching the same fish. In short, go out there. Go find some information, and inspiration. [[nl]]‘The truth is out there’ luidde het onderschrift van de X-files. Met enige nostalgie denk ik terug aan Muller en Scully en hun intrigerende zoektochten naar de waarheid. Erop uittrekken om antwoorden te zoeken is echter geen voorrecht van fictionele FBI agenten, het is iets dat in ons aller bereik ligt. Waarom doen we het dan zo weinig? Het valt me bij mezelf op dat er altijd wel een reden is om niet naar een congres te gaan, deel te nemen aan een event of op bezoek te gaan bij wat experts die een ander licht kunnen werpen op een organisatievraagstuk. En dat is jammer, want steeds in hetzelfde interne vijvertje vissen geeft voorspelbaar ook steeds dezelfde vangst. Kortom, trek erop uit. Ga op zoek naar informatie en inspiratie.

[[en]]Lesson 10: Be sure to let off steam [[nl]]Les 10: Laat genoeg stoom af

[[en]]Is StreetwiZe a success story? Both on a personal and organisational level, I can happily affirm it. But a ‘yes’ is often followed by a ‘but’. It’s no different in our case, because we aren’t there yet. Every year brings known or new challenges and that’s not going to change in the upcoming 10 years. Even a professional optimist like myself can sometimes find it difficult to accept that, or to keep going for it with a positive mindset. But that’s only human.It’s not bad to occasionally experience the difference between positivity and naivety. Which brings me to what is perhaps one of the most important lessons of all, for myself and for the organisation: let’s enjoy our intermediate successes. Let’s celebrate, let off steam, and cherish what we have achieved already. Despite my natural aversion to some forms of non-functional physical exercise, I’d like to end with a sports metaphor: life is a marathon, not a sprint! [[nl]]Is StreetwiZe een succes? Zowel op persoonlijk als op organisatievlak kan ik dat gelukkig bevestigen. Maar een ‘ja’ wordt vaak gevolgd door een ‘maar’. Bij ons is dat niet anders want we zijn er nog niet. Elk jaar komt met gekende of nieuwe uitdagingen en dat zal voor de komende 10 jaar niet anders zijn. Zelfs voor een professioneel optimist als mijzelf kost het soms moeite om dat te aanvaarden of om er met een positieve focus voor te blijven gaan. Dat is des mensens, het is goed om af en toe het verschil tussen positiviteit en naïviteit te ervaren. Dat brengt me bij misschien wel één van de belangrijkste lessen voor mijzelf en voor de organisatie: laten we genoeg genieten van onze tussentijdse successen. Genoeg feesten, stoom aflaten en koesteren wat er is. Ondanks mijn aversie tegen sommige vormen van niet functionele lichaamsweging wil ik eindigen met een sportmetafoor: het leven is een marathon, geen sprint!